Magia GF-a

Na czym tak właściwie polega? Innymi słowy, co sprawiło, że pokochaliście ten serial? Gdzie znajduje się i czym jest "to coś", co sprawia, że gdy tylko słyszycie w telewizji "Galactik Football", świat wokół przestaje dla was istnieć? Dlaczego akurat ta, a nie inna kreskówka? Dlaczego przyciąga was jak magnes?
Emocje? Piłka nożna? Ludzie? Flux? Magia chwili?
Zdaję sobie sprawę z tego, że jest to trudny temat, bo nie każdy będzie potrafił powiedzieć, co tak naprawdę fascynuje go w GF-ie, ale mam nadzieję, że będziecie potrafili jakoś sformułować swoje myśli. I nie musi to być składne - rozmawiamy przecież o magii.

Na początek może ja się wypowiem. Magia GF-a polega dla mnie na tym, że każdy odcinek naładowany jest emocjami. Poza tym te mecze - serce potrafi mi stanąć albo żołądek zawiązać się w supeł w najbardziej fascynujących momentach, chociaż oglądam te akcje po raz kolejny i doskonale wiem, co wydarzy się za chwilę. Magia GF-a to dla mnie ci ludzie, dobrzy i źli, ale każdy z charakterem, zarysowanym bardziej lub mniej. Poza tym wątki - sprytne i przemyślane. Czasami wściekam się na siebie, że nie wpadłam na coś, na co wpadli twórcy. No i fakt, że świat, w którym rozgrywa się akcja, nie jest idealny - mamy tu przestępców, szantaże, nieczyste zagrania, przekręty, a to wszystko wymieszane z dobrym humorem i szczerością. Tego brakuje w większości kreskówek. Tego, że świat jest prawdziwy.

A teraz wasza kolej! Liczę na to, że rozgorzeje tu zagorzała dyskusja, a ten post nie zostanie goły! (;
Aha, jeszcze coś - kompletnie nie wiedziałam, gdzie wsadzić ten temat, więc w razie problemów proszę o przeniesienie.

Och... dużo by tu można było opisać.
Ja kocham Galactik Football za to, że czasami potrafi tak człowieka zaskoczyć, że przez moment zapomina się o całym świecie. Przykładem był pierwszy odcinek pierwszej serii. Pomyślałam sobie wtedy, że to znowu jakaś beznadziejna kreskówka, a że nie miałam nic innego do roboty, to zostałam w pokoju i oglądałam. Normalnie, prawie dosłownie szczena mi opadła Mile zaskoczony

.
Drugim punktem jest to, że wtedy to jeszcze bardziej pokochałam piłkę nożną i jak mieliśmy WF z chłopakami, to byłam pierwszą dziewczyną, którą wybierali do swojej drużyny, bo twierdzili, że jako jedyna dziewczyna w klasie potrafię kopnąć piłkę. No ale dziewczyn było stosunkowo mało i żadna nie lubiła grać... Uśmiechnięty

No i jeszcze oczywiście kocham ten serial za to, że Sonny tak się martwi o D'Joka. Wiem, to może trochę dziwne, ale kiedy on jest taki nieporadny, to po prostu chce mi się śmiać i płakać jednocześnie. Ale właśnie za to go kocham Uśmiechnięty

Pewnie coś by się jeszcze znalazło, ale teraz nic mi nie przychodzi do głowy Uśmiechnięty

.

Dla mnie ta magia przeminęła już chyba ^^ bo nie czuję już takiego podekscytowania czekaniem na 3 serię niż na 2.

Ale opisze, te miłe chwile które pamiętam. GF na początku uważałem za totalny chłam. Jednakże po obejrzeniu jednego odcinka, to bodajże był chyba 20 odcinek zakochałem się. pamiętam, jak czekałem z niecierpliwością na odcinki na Jetix. Zawsze mam takie miłe skojarzenie ze śniegiem za oknem, bo pierwszą serię obejrzałem gdzieś zimą. Pamiętam, że czekanie na odcinki, jak i na 2 serię było bardzo przyjemne.
Żałuję, że nie czuję już tego samego w oczekiwaniu na 3 serię, no ale cóż. To forum podtrzymuje jeszcze resztki mojej miłości do GF.

Kiedy emitowano 1 serię GF byłam chyba w 6 klasie i uwielbiałam to oglądać, nawet specjalnie wcześniej z dworu wracałam od kolegów, żeby sobie obejrzeć odcinek premierowy. Drugą serię obejrzałam, ale jakoś mnie tak nie pociągała, może wyrosłam... Na 3 serię praktycznie nie czekam, nie wchodzę na żadne strony o GF, ale jak będzie to pewnie obejrzę, byle tylko tak z lekkiej ciekawości zobaczyć co wprowadzili nowego.

A co sprawiło, że zaczęłam oglądać 1 serię? Piłka nożna.