Kim byście chcieli zostać w przyszłości?

Temat mówi sam za siebie. Kim chciałbyś/aś zostać w przyszłości? Może wiesz już konkretnie i masz obrany cel czy jeszcze się wahasz lub nie masz o tym kompletnie pojęcia? Wypowiedz się, dlaczego akurat ten zawód chciałbyś/aś wykonywać i jakie kroki w tym kierunku już podejmujesz albo zamierzasz podjąć niebawem Uśmiechnięty

Ja już wiem, kim chcę zostać w przyszłości, ale długo się wahałam. Pomijając okres wczesnego dzieciństwa, kiedy chciałam zostać treserką lwów, zawsze myślałam o karierze weterynarza. Jednak przeszło mi wraz z pójściem do gimnazjum, a dokładniej pierwszą lekcją chemii (która na weterynarii jest bardzo potrzebna, tak samo jak na medycynie). Potem przez krótką chwilę chciałam zostać policjantką, bo mam dobre warunki - jestem wysoka, mocno zbudowana (nie mylić z krępa - chodzi mi o to, że mam budowę chłopaka, czyli jestem wąska w biodrach i barczysta) i silna psychicznie. Ale jakoś mi przeszło... Teraz jestem prawie stuprocentowo pewna, że po gimnazjum będę próbowała dostać się do dobrego liceum z klasą językową, potem chcę studiować filologię angielską i zostać tłumaczem przysięgłym. Po pierwsze dlatego, że kocham uczyć się języków, a po drugie dlatego, że taki tłumacz bardzo nieźle zarabia. ;p Ale zobaczymy, jak to będzie... W każdym razie nie mam zamiaru kopać rowów. xD

Ja mam ambitne plany co do swojej przyszłości. Mianowicie, chcę być prawnikiem. Nie wiem dokładnie, czy wolałbym być prokuratorem czy adwokatem. W każdym razie chciałbym iść w kierunku prawa.
Tak, będę prawnikiem w dzień, a gwiazdą rocka w nocy.

Odkąd tylko pamiętam chciałem być trenerem pokemonów :'D
Później różnie, weterynarzem, lekarzem, chirurgiem, ginekologiem, ale jakoś mi przeszło.

Ojojoj. Dużo tego było, ale teraz jest tego jeszcze więcej, chociaż chyba na pewno najbliżej mi do ortodonty. Tak, wiem, do tego trzeba się dostać na medycynę, zdać studia stomatologiczne, a później to jeszcze doskonalić, a najgorsze jest to, że trzeba lubić biologię o:. Jednak ortodonci całkiem nieźle zarabiają, a myślę, że jeśli bardzo bym się postarała, to, kto wie, może coś z tego wyjdzie...
W moim najwcześniejszym dzieciństwie chciałam zostać architektką, ale pod wpływem mojej wychowawczyni oraz cioci, która jest architektką postanowiłam odpuścić sobie ten pomysł. Później chciałam zostać projektantką mody, ale stwierdziłam, że nie to chcę w życiu robić. W pierwszej klasie gimnazjum chciałam iść na prawo. Jednak, gdy koledzy się spytali, czy przypadkiem nie na lewo, ten pomysł też odleciał sobie w siną dal.
A pan na chemii zawsze mówił, że jeśli nie będziemy się na lekcjach skupiać, to będziemy, jak tacy panowie w pomarańczowych ubrankach, którzy wyworzą śmieci.

Wysłany: Czw 17:05, 04 Mar 2010 Temat postu:

Uff... Kierunków to ja mam dużo. Przede wszystkim, już nie mam takich prostych marzeń, jak w dzieciństwie(chciałam zostać aktorką teatralną, fryzjerką, piosenkarką...bujną wyobraźnie miałam w przedszkolu, nie?). Teraz myślę o 2 kierunkach; medycyna i inżynieria wojskowa. Też chciałam być stomatologiem, ale jakoś przeszło mi na okulistę. Inżynieria wojskowa to na razie plany, ale nie jestem pewna, jakie są kryteria do sprawdzianu z wychowania fizycznego(więc powoli ćwiczę podciąganie na drążku, bo to wychodzi mi najgorzej xD)
Kładę nacisk na chemię i fizykę, to jest mi potrzebne, jednak bardziej lubię nauki humanistyczne. Wiele osób twierdz, że się jest albo humanistą, albo ścisłowcem. Sądząc po moich zdolnościach, jestem dobra i z jednego, i drugiego. Gdy tak się zastanawiałam, ostatecznie wybrałam przedmioty ścisłe(w końcu, po szkołach z takimi profilami, ma się większe możliwości, niż polonista)

Wysłany: Czw 17:32, 04 Mar 2010 Temat postu:

U mnie się zmienia jak w kalejdoskopie. Mówiłam, że chcę być tłumaczem przysięgłym, ale plany się zmieniły i obecnie zostały mi tylko dwie możliwości - policja (wspominałam o tym w poprzednim poście; teraz to wróciło) lub ratownictwo medyczne (nowe olśnienie). W mojej okolicy znajdują się licea o tym i o tym profilu, więc na pewno wystartuję do którego z nich. Do którego, jeszcze nie wiem, ale mam jeszcze półtora roku na zastanowienie się...

Wysłany: Czw 17:41, 04 Mar 2010 Temat postu:

Jeśli miałabym Ci doradzić, wybrałabym ratownictwo medyczne. Ale wszystko zależy od Ciebie. Policja nie? Ponieważ mali 16-letni zamachowcy wymyślili sobie JP, gdzieś słyszałam o policjancie, który został zamordowany przez nastolatków. Skoro teraz tak jest, to co będzie za 5 lat? -.-

Wysłany: Czw 17:56, 04 Mar 2010 Temat postu:

Wysłany: Czw 18:08, 04 Mar 2010 Temat postu:

Ja też jeszcze rok temu myślałam o kierunkach humanistycznych. Niestety, po takim liceum możliwości są niewielkie. Jeżeli zdecyduję się jednak na medycynę, to może też wybiorę się na ratownictwo(kiedyś nawet o tym myślałam).
Ciekawe, co ci 16-latkowie by zrobili, gdyby policji nie było. Na ulicach byłoby bardzo niebezpiecznie.

Wysłany: Czw 18:12, 04 Mar 2010 Temat postu:

Wysłany: Czw 18:29, 04 Mar 2010 Temat postu:

Właśnie, zauważyłam, że w szkołach jest coraz więcej nowych polonistów, którzy nie są dobrymi nauczycielami. Na szczęście, moja polonistka jest kochana. Wolę być ścisłowcem, choć bardziej od matematyki lubię historię.

Wysłany: Sob 20:43, 13 Mar 2010 Temat postu:

Ja w sumie też się zastanawiałam nad policją (kryminalną, łapanie przestępców, dochodzenia itp, bo kto by chciał do drogówki?).
A co do profilu liceum to raczej pójdę na humanistyczno-dziennikarski ( o ile się dostanę, bo do tej klasy co chcę, to połowa mojego gimnazjum ciągnie, a przecież są jeszcze inne gimnazja, z których uczniowie na pewno będą pragnęli się tam dostać. Poza tym, to najgorszy kolo, który się dostał do tamtej klasy 3 lata temu miał... 134 punkty. Oj, ciężko będzie, ciężko). Do matmy to ja głowy nie mam, a historia mnie absolutnie nie kręci, a wręcz odrzuca.
A co do tego JP... dla mnie to jest żałosne. Może nasza polska policja nie jest ideałem, ale bez niej byłoby jeszcze gorzej.